Over ons
Het verhaal van 't Wit Madammeke
Ons verhaal begint eind 19 de eeuw met mijn overgrootmoeder Euphrazie Nachtegael. Zij was één van de "Pioniers" in de geschiedenis van de smoutebollen. En met name het jaar 1897.
Tijdens de wereldtentoonstelling van Brussel (waar nu de VUB gelegen is), in dat jaar, stelde ze op de Nederlandse stand de oliebol voor. Het beslag was veel zwaarder en de bollen dikker als de nu allom bekende Belgische smoutebol. In België vond men toen in de gebakkramen op de kermis enkel wafels, beignets en zoetwaren.
Mijn overgrootmoeder begon op dat moment het product te testen met het bestaande beignetsbeslag dat veel luchtiger was dan zijn Nederlandse tegenhanger. En zo ontstonden onze smoutebollen.
De oudste datum die we in geschreven documenten terugvinden is 1906. In een artikel uit 1956 in de krant ( regio Brugge), schreef men over 't Wit Madammeke, die toen al 50 jaar met haar gebbakkraam deelnam aan de kermis. Ze stond daar tegen de muur van de toenmalige gevangenis. Vandaar dat wij 1906 handhaven als onze stichtingsdatum.
Oorspronkelijk noemde het kraam "Patisserie Hollandaise" bij Behaegel (= de familienaam van haar man). De naam 't Wit Madammeke werd uitgevonden door haar toenmalige klanten. Zij was oorspronkelijk niet wit van haar, maar werd er op een dag mee wakker, nadat ze tijdens die nacht een klein hartaanvalletje deed. Volgens de dokters kwam dit zelden voor. Vandaar haar nieuwe bijnaam. Toen werd er een plaatje bijgehangen met "Chez 't Wit Madammeke".
Toen het tijdens de studentenkwestie in Leuven, tot gewelddadige manifestaties leidde, tussen de Vlaamse en Franstalige studenten, had mijn grootvader de vrees dat hun zaak zou worden gesloopt door de vlaamsgezinden en veranderde hij de naam tot "Hollands gebak" bij 't Wit Madammeke.
Mijn vader nam begin jaren 70 de zaak over en veranderde de naam naar 't Wit Madammeke. Hij liet deze ook meteen vastleggen in het handelsregister. Toen hij overleed in 1997, namen wij de zaak over waar ik dan al van mijn 15 jaar mee in draaide.
Nu 20 jaar later, is onze zaak uitgegroeid tot een bekende naam in de streek. Vele mensen noemen het een echt "begrip". En daar zijn wij fier op.
Nog steeds werken wij met de beste producten op de markt, volgens het eeuwoude recept van mijn overgrootmoeder. Meermaals per dag maken wij nog onze degen met onze deegstok. Machines komen er bij ons niet aan te pas, alles gebeurt nog traditioneel.
Al onze producten worden vers gebakken, op het moment dat u ze aan ons bestelt. Niets wordt terug opgewarmd. Zelfs onze frietjes niet. Worden er te veel gebakken, dan gaan ze direct de vuilbak in.
Onze leuze is:
